Believe : Rozdział 115

Kolejnego dnia obudziłam się w ramionach Justina. Leżałam na jego klacie. Było coś około 5 nad ranem, Juss jeszcze słodko spał. Spojrzałam na niego i skradłam delikatnego buziaka. Położyłam się ponownie na klacie i zasnęłam. Było mi strasznie zimno. Wzięłam koc, który leżał na podłodze. Przykryłam nim nas. Obydwoje obudziliśmy się o 10. Bardzo źle się czułam, na dworze padał deszcz.
Ja: Kochanie?
Justin: Tak.
Ja: Przynieś mi tabletki, proszę.
Justin: Czyżby mój skarbek był chory?
Ja: Oby nie.
Justin: Zaraz CI przyniosę tabletki, śniadanko i herbatkę do łóżeczka.
Ja: A Justinka bez koszulki do łóżeczka dostanę?
Justin: Zawsze!
Zdjął koszulkę, usiadł koło mnie i dął buziaka. Poszedł na dół po leki i wszystko inne. Napisałam do Oliego gdzie jest. Odpisał, że poszedł do Cioci Violetty. Włączyłam sobie telewizor. Leżałam w łóżko zamarzając. Spojrzałam na okno tarasu. Padał deszcz i było bardzo zimno. Przyszedł Juss ze śniadankiem i lekami.
Justin: Smacznego mój chorusku!
Ja: Dziękuję skarbie, wiesz że nie możemy się całować ani nic, prawda?
Justin: A to niby dlaczego?
Ja: No przecież jestem chora i nie chcę Cie zarazić.
Justin: Co mnie obchodzi jakieś głupie przeziębienie. Będę dbał o mojego kotka i ogrzewał, a teraz się posuń bo idę tam do Ciebie!
Ja: Kocham Cie!
Justin: Też Cię kocham!
Zjedliśmy śniadanie. Wzięłam leki i oglądałam telewizję. Leżałam Justinowi na barku. Nawet nie wiem w którym momencie usnęłam. Obudziłam się o 13.
Ja: Zasnęłam?
Justin: Tak aniołku. Nawet nie wiesz jaka słodziutka jesteś jak śpisz.
Ja: A jak nie śpię to nie jestem?
Justin: Jesteś, ale jak śpisz to taki aniołek. Tak słodko spałaś najpierw zasnęłaś na barku, później położyłaś rękę na moim brzuchu i leżałaś na klacie, a na końcu tak mocno się wtuliłaś. Skuliłaś się w kuleczkę więc przykryłem Cię kocem pocałowałem w czółko i czekałem aż się myszko obudzisz.
Ja: Jaki Ty kochany.
Zaczęliśmy się całować. Biebsowi zadzwonił telefon.
Justin: Nawijaj.
Alfredo: Słuchaj dziś taka pogoda więc może jakieś melo u mnie co?
Justin: Dziś?
Alfredo: Nie kurwa wczoraj. No dziś, dziś.
Justin: Nie ma opcji Paulina jest chora i muszę z nią być, no ale jak lepiej się troszkę poczuje to przyjedziemy.
Alfredo: No spoko.To czekam na telefon.
Od razu spojrzałam na Justina i przestałam go przytulać.
Justin: Ej kotek co jest?
Ja: Nic.
Justin: No powiedź.
Ja: No przecież mówię, że nic.
Justin: Za tym Twoim nic zawsze dużo się kryje. Proszę powiedź.
Ja: Tak dziwnie powiedziałeś. Nie musisz tu ze mną siedzieć idź na melo do Fred'a a ja zostanę sama. Nie jestem dzieckiem i dam sobie radę. Mam w końcu 17 lat. Oliver mi trochę pomoże, a Ty proszę bardzo idź.
Justin: I widzisz skarbie od razu się unosisz. Myślisz, że wolę iść do nich niż zostać z Tobą?
Ja: Tak, tak właśnie myślę.
Justin: To jesteś w ogromnym błędzie.
Ja: Nie jestem w błędzie bo powiedziałeś, że "musisz". Wiec leć do nich ja sobie dam radę.
Justin: Proszę Cię nie kłóćmy się. Chodź się przytul.
Ja: Nie dotykaj mnie.
Justin: Ehh..no dobrze widać, że chcesz żebym poszedł wiec idę. Cześć.
Ja: Na razie!
Justin wyszedł z mojego pokoju. Słyszałam tylko zamykające się na dole drzwi. Zadzwoniłam do Oliego żeby wracał do domu. Nie minęło 20 minut Oli był już w domu. Cały czas siedział ze mną w pokoju i gadał ze mną. Justin co chwilę dzwonił i pisał.
Oliver: Nie odbierzesz?
Ja: Nie, nie chcę z nim gadać.
Oliver: Powiesz mi?
Ja: Jasne tylko najpierw odbierz i powiedź mu że zasnęłam.
Oliver: Dobrze.
Wziął mój telefon.
Justin: Kochanie musimy się ciągle kłócić? Wolę zostać z Tobą z moim aniołkiem.
Oliver: Te kochanie. Paulina zasnęła. Napiszę Ci jak się obudzi nie chcę żeby potem marudziła.
Justin: Haha okej Elo.
Rozłączył się.
Oliver: Powiedź o co się pokłóciliście.
Ja: No do Jussa zadzwonił Fredo i zaproponował mu melo. On, że ja jestem chora i nigdzie nie idzie bo musi ze mną zostać.
Oliver: Nadal nie wiem o co się pokłóciliście.
Ja: No o to, że myśli że jestem mały dzieckiem i nie potrafię sobie zalać herbaty jak jestem chora. No i o to, że powiedział że musi ze mną zostać. Czaisz powiedział MUSI!
Oliver: Ej no siostra. Justin się o Ciebie martwi i dlatego tak się Tobą opiekuje. No i to słowo "musi" nie było w znaczeniu, że nie chce mu sie z Tobą być ale zostanie bo będziesz się fochać. Tylko w znaczeniu takim, że musi się Tobą zaopiekować, bo jego aniołek jest chory. W tym momencie bierzesz telefon do ręki i piszesz do niego.
Oli podał mi telefon. Napisałam do Biebsa.
Ja: Możesz do mnie przyjechać, chciałam porozmawiać.
Justin: Za 10 minut jestem.
Przytuliłam się do kołderki i leżałam oglądając telewizję. Oli wyszedł z pokoju. Justin wszedł na górę i zamknął drzwi od mojego pokoju. Usiadł na łóżko i złapał mnie za rękę.
Justin: Musimy?
Ja: NIE! *przytuliłam się zaczynając płakać*
Justin: Kochanie nie płacz.
Ja: Mam powód. Krzyczę na Ciebie bez powodu. Jestem dla Ciebie wredna.
Justin: Nie prawda, nie mów tak Aniołku.
Ja: Przepraszam.
Justin: Nie gniewam się. Miałaś prawo się zdenerwować jak każdy. Nie potrafię się na Ciebie gniewać.
Ja: Jesteś cudowny.
Pocałował mnie delikatnie w usta. Położyłam mu się na kolana, on bawił się moimi włosami. Nadal rozmawialiśmy. Pociągnęłam go za koszulkę i zaczęłam całować. Położył się na mnie, cały czas całował. Przestaliśmy, Juss spojrzał mi głęboko w oczy i położył się obok mnie. Miałam bardzo zimne ręce, wsunęłam je pod koszulkę Justina i zaczęłam macać jego brzuszek. Przy wyciąganiu rąk pociągnęłam niechcący jego spodnie w dół. Opuściły się kilka mm.
Justin: Kochanie, jak aż tak chcesz się zobaczyć z Jerry'm to powiedź. Nie musisz być tak niegrzeczna i nie musisz ściągać mi spodni.
Ja: Weź Zboczuchu, jakoś muszę być bardzo chora bo nie mam ochoty zobaczyć się z Jerry'm.
Justin: Myszko jedziemy do lekarza! Ty jesteś poważnie chora!
Ja: Oj nie przesadzaj kilka dni wytrzymasz bez przyjemności.
Justin: Bycie przy Tobie to przyjemność skarbie.
Ja: Ooo słodziak! Dawaj buzi!
Zaczęliśmy się całować. Wieczorem obejrzeliśmy jakiś film w trójkę. Oli przyniósł popcorn i oglądaliśmy. Można powiedzieć, że zrobiliśmy maraton najstraszniejszych horrorów.